ទស្សនៈអប់រំសីលធម៌របស់ មហាត្មះគន្ធី
មហាត្មះ គន្ធី(០២-តុលា-១៨៦៩ ដល់ ៣០-មករា-១៩៤៨) ជាមេដឹកនាំមនោគមវិជ្ជា
និងជាអ្នកនយោបាយដ៏ពូកែនៃប្រទេសឥណ្ឌាអំឡុងពេលចលនាទាមទារឯករាជ្យជាតិឥណ្ឌា។ គាត់ជាអ្នកត្រួសត្រាយក្នុងការទប់ទល់ពីការគាបសង្កត់អ្នកបះបោរជាច្រើន
ដោយការប្រកាន់ភ្ជាប់ភាពអត់ធ្មត់ អហិង្សា គន្ធីបានធ្វើអោយប្រទេសឥណ្ឌាឆ្ពោះទៅរកភាពឯករាជ្យ
និងបាន បំផុស អោយ មានចលនាតស៊ូសំរាប់សិទ្ធនិងសេរីភាព ក្នុងពិភពលោក (៣៧)។
មហាត្មះគន្ធី បានបង្ហាញថា លោកស្រលាញ់ធម៌អហិង្សាខ្លាំងណាស់
បើទោះបីជាលោកត្រូវគេចាប់ដាក់គុកជាច្រើនលើក ត្រូវគេវាយដំច្រំធាក់ ត្រូវគេប៉ុនប៉ងនិងធ្វើឃាតលោកយ៉ាងណាក៏ដោយក៏លោក
នៅតែមិនប្រកាន់ខឹង តបតដោយប្រើហិង្សាវិញដែរ។ “ឱអហិង្សា អ្នកមានកម្លាំងខ្សោយតែសំបកក្រៅតែប៉ុណ្ណោះ
តែខាងក្នុងអ្នកបានកប់ទុកនូវ
បណ្ដូលដែកថែបដែលខ្ញុំជឿថាគ្មានកម្លាំងអ្វី
ក្នុងលោកអាចពត់អ្នកបានទេ” (៣៨)។
មហាត្មះ
គន្ធី បានអប់រំឲ្យប្រជាជាតិ ឥណ្ឌា ក៏ដូចប្រជាជាតិលើពិភពលោកបានយល់ពីតម្លៃអហិង្សាធម៌
និងប្រព្រឹត្តអហិង្សាធម៌ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក ។
- “ចិត្តទឹកអាចរំលត់ចិត្តភ្លើង” មានតែការអត់សង្កត់ចិត្តទ្រាំទ្រ ប្រើអហិង្សាប៉ុណ្ណោះ
ដែលមនុស្សអាចអនុវត្តអ្វីទាំងឡាយបាន។ ក្នុងន័យនេះគឺលោកចង់អប់រំថា មានតែការយកទឹកចិត្ត
មេត្តា ករុណ ខន្តី តស៊ូ ព្យាយាម និងសន្តិភាពទេ ទើបអាចរំលត់ភ្លើងកំហឹងដែលកំពុងឆេះរោលរាល
នៅក្នុងខ្លួនប្រាណរបស់មនុស្សបាន ។
- គេតែងគោរពទន្លេគង្គា, ឪពុក ម្ដាយ និងជីដូនជីតា ខ្ញុំក៏គោរពដូចគ្នាដែរ ព្រោះគេជឿថា
ទន្លេនេះមានលាយទឹកអម្រឹត្យ ។ ឯចំណែកខ្ញុំ ក៏ខ្ញុំគោរពទឹកទន្លេនេះដូចគេឯងដែរ ព្រោះទឹកនេះត្រជាក់ដូចទឹកចិត្តខ្ញុំ
បើខ្ញុំមុជទឹកទន្លេគង្គាមួយឆ្នាំម្ដង ខ្ញុំនឹងមុជទឹកចិត្តអហិង្សារបស់ខ្ញុំរាល់ថ្ងៃ
ព្រោះខ្ញុំយល់ថាជាទឹកអម្រឹត្យដែលខ្ញុំពុំបាច់ធ្វើដំណើរអស់រយៈពេលវែងឆ្ងាយ ហើយអស់កម្លាំអត់ប្រយោជន៍
។ បើទោះជាទឹកទន្លេគង្គាត្រជាក់យ៉ាងក៏ដោយ ប្រសិនណាអ្នកមិនទាន់គ្រប់គ្រងចិត្តដែលពេញដោយភ្លើងតណ្ហានិងអវិជ្ជាបានទេ
ក៏វាមិនខុសអ្វីពីការមុជទឹកទន្លេធម្មតាឯទៀតដែរ (៣៩)។
- បើធ្វើអហិង្សាសូមកុំប្រកាន់ខ្លួន
កុំខ្ជិល ហើយត្រូវប្រយ័ត្នជានិច្ចចំពោះសេចក្ដីក្រោធ ដែលកើតមានក្នុងសណ្ដានចិត្តរបស់យើង
មនុស្សកំណាញ់ធ្វើពុំបានទេ ហើយអ្នកលេងដែលមានចិត្តឃោរឃៅ ពីកំណើតមក ក៏ពុំអាចប្រព្រឹត្តនូវអហិង្សាបានឡើយ
។ សេចក្ដីជាប់ជំពាក់ ក្រោធស្រវឹងប្រកាន់ខ្លួន ខ្ជិលច្រណែន ប្រហែសធ្វេស អ្នកលេង ដេកច្រើន
លុបគុណគេ កំណាញ់ ទាំងអស់នេះអ្នកមានបញ្ញាគួរលះចោលចេញ(៤០)។
- ត្រូវឈ្នះមនុស្សដោយព្រហ្មវិហារធម៌ បើអនុវត្តហើយពុំបានសម្រេច ពោលគឺ បើអំពើអាក្រក់នោះពុំទាន់ឆេះរលាយទេ
ក៏ដោយសារភ្លើងព្រហ្មវិហារធម៌នោះពុំទាន់មានអានុ ភាពខ្លាំង ។
- សាសនានៃអហឹង្សាភាពមិនមែនមានចំពោះ តែពួកសន្តបុគ្គលប៉ុណ្ណោះទេ បុគ្គលសាមញ្ញក៏មានដែរ
។
- ខ្ញុំសុខចិត្តឲ្យគេយកកាំបិត
មកពុះជញ្រ្ចាំរាងកាយរបស់ខ្ញុំប្រសើរជាងគេដកចិត្ត អហិង្សាចេញពីរាងកាយខ្ញុំ។
- កុំប្រើវិហឹសា ព្រោះជាច្បាប់របស់សត្វតិរច្ឆាន ត្រូវប្រើអវិហឹសាវិញ បើធ្វើបានទោះបណ្ឌិតញូវតុន
ឬមេទ័ព វិលីតុន ក៏ឈ្មោះថាចាញ់អ្នកដែរ (៤១)។
No comments:
Post a Comment