កំណាព្យក្រមាខ្មែរ (បទពាក្យប្រាំពីរ) អត្ថបទដើមទាំងស្រុងបោះពុម្ពផ្សាយដោយអង្គការសន្តិស្ម័គ្រចិត្ត (SVA) នេះនឹងថ្លាថ្លែងចែងចរចា .................................... ស្តីពីក្រមាសូត្រអំបោះ ក្រឡាចត្រង្គពណ៌ល្អស្រស់ ................................. កូនខ្មែរស្រណោះគេងអង្រឹង។ កូនប្រុសកូនស្រីលេងជាក្រុម .............................. ធ្វើកូនក្រមុំក្រមានឹង ពេលងូតទឹកស្រះអូរឬស្ទឹង ................................. ពុកម៉ែស្ទុះវឹងយកមកផ្លាស់។ ផលពីក្រមាប្រើសព្វគ្រប់ .................................... បក់មូសដណ្តប់ប្រពៃណាស់ ប្រើបានទាំងក្មេងបានទាំងចាស់ ........................... ជួនជាពកប៉ះផ្សះផ្លុំស្អំ។ នារីផ្លាស់អាវតែងចងពុង ..................................... ស្រីស្រស់ឆោមយង់ទ្រង់សក្តិសម ការកេរ្តិ៍ជាស្រីស្រស់ឧត្តម .................................... ពេលការងារខំជាឈ្នួតក្បាល។ ថ្ងៃក្តៅម្តេចក្តីយើងទទូរ ........................................ ដើរឆាប់ដើរយូរល្អត្រកាល ពេលខ្លះស្រីទូលធ្ងន់ឬស្រាល .............................. ក្រមាទ្រាប់ក្បាលជារង្វេល។ ជួនជាសម្រាន្តប្រាណផ្ទាល់ក្តារ ............................ យើងក្រាលក្រមាជួសកន្ទេល ខ្វះខ្នើយបត់កើយគេងលក់រេល ............................. ប្រើបានគ្រប់ពេលគ្មានខ្វល់អ្វី។ ពេលក្មេងតូចធំជុំអ៊ូអរ ........................................ បាយឡុកបាយឡទាំងប្រុសស្រី ក្រមាត្រកួតធ្វើខ្សែតី ........................................... ប្រមោយដំរីលេងសប្បាយ។ ក្រមាធ្វើឈូងលាក់កន្សែង ................................... លេងចាប់កូនខ្លែងសើចក្អាកក្អាយ ពេលណាងូតទឹកហែលជិតឆ្ងាយ ........................... ក្រមាបានក្លាយពោងបណ្តែត។ ចងក្បិនក្រមាឡើងដើមឈើ ................................ ដូងត្នោតលូតលើខ្ពស់រាប់ម៉ែត្រ ក្រមាប្រើបានទាំងក្រុងខេត្ត ................................. ប្រយោជន៍ហួសហេតុថ្លែងពុំបាន។ បត់ចងធ្វើអាវអោយកូនចៅ .................................. ពេលណាស្អុះក្តៅអស់អង្គប្រាណ បក់ជំនួសផ្លិតយ៉ាងចំណាន ................................. នៅគ្រប់សន្តានខ្មែរតែងប្រើ។ ចងជាទន្លីងឡើងដូងត្នោត .................................. ទាបខ្ពស់ម្តេចសោតសឹងប្រសើរ ជៀសវាងគ្រោះថ្នាក់បានគ្រាន់បើ ......................... ដល់ដីចុះដើរយកបង់ក។ ទម្លាប់ខ្មែរយើងមកយូរយារ .................................. ចូលវត្តពានាស្រស់បវរ ទាំងក្រមាសូត្រអំបោះស ..................................... កូនចៅប្រើតផៅសន្តាន។ ចង្កេះបុរសចងក្រមា ............................................ ងាយធ្វើកិច្ចការជុំវិញប្រាណ មិនទើសមិនទាស់នាំរំខាន ................................... ការងារប៉ុន្មានតែងបានផល។ គំនូរចម្លាក់ឆ្លាក់លើថ្ម ........................................... ញើសហូរម្តេចក៏មិនអែកអល់ ក្រមាជូតញើសគ្មានសេសសល់ ........................... កូនខ្មែរមិនខ្វល់ទុកជាប់ប្រាណ។ ក្រមាចងថ្នក់ដក់បន្លែ ........................................... អ្នកចំការស្រែមិនដែលខាន ចងថ្នក់ជាយពីរម្ខាងតាមបាន ............................... ទម្លាប់សន្តានដូចគ្នាដែរ។ ថ្ងៃមានកំដៅក្តៅចែងចាំង .................................... ក្រមាចងបាំងអោយមាសស្នេហ៍ បានម្លប់អោយកូនទាំងពុកម៉ែ ............................... ធ្វើចំការស្រែតាមត្រូវការ។ ពេលធ្វើដំណើរដើរស្រុកឆ្ងាយ ............................. សំពាយជាប់កាយទាំងយាយតា ខោអាវសំពត់វេចក្រមា ........................................ ជារឿងធម្មតាតាមក្រមាន។ ពេលដាច់សង្វែងចូលព្រៃជ្រៅ ............................. គ្មានឆ្នាំងជាប់ទៅពេលពោះឃ្លាន ក្រមាដំាបាយបានត្រូវរៀន ................................... ក្រមាធនធានខ្មែរប្រពៃ៕ បោះពុម្ពផ្សាយដោយអង្គការសន្តិស្ម័គ្រចិត្ត (SVA) អត្ថបទដើម ជាកំណាព្យអមដោយរូបភាព |
មនុស្សមិនមែនជាកេរដំណែលនៃព្រហ្មលិខិតនោះទេតែមនុស្សគ្រាន់តែជាកេរដំណែលនៃគំនិតរបស់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ។
Sunday, September 9, 2012
ប្រយោជន៍ក្រមាខ្មែរ
ប្រយោជន៍ក្រមាខ្មែរ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment